Gert-Jan Witteveen en Jos Maessen begeleiden deelnemers International Award for Young People

Naast de rubriek Held van de Maand in de Bredase Bode/BredaVandaag schrijft Joyce van Zijl-Lak achtergrondinformtie voor HvB. Foto Joyce van Zijl: Gert-Jan Witteveen (l) en Jos Maessen (r)

Deze maand aandacht voor de inzet van Jos Maessen en Gert-Jan Witteveen voor the International Award for Young People. Dit is een programma dat is ontwikkeld in Groot Brittannië, door de Duke of Edinburgh, oftewel prins Philip. Prins Philip is 60 jaar geleden met dit project begonnen om jongeren tussen de 14 en 24 jaar te stimuleren om zichzelf te ontwikkelen, grenzen te verleggen en actief een bijdrage te leveren aan de maatschappij. Het loopt in meer dan 130 landen onder diverse namen. Er zijn drie niveaus: brons, zilver en goud (zie www.award.nl of www.intaward.org). Wim van der Laan, voormalig directeur van de Award in Nederland, heeft dit project hier bekend gemaakt , samen met Ab Holthuis. Via deze laatste kwam Gert-Jan Witteveen in aanraking met The International Award for Young People en heeft hij dit 15 jaar geleden op het Newmancollege geïntroduceerd. Jos Maessen is een van de eerste begeleiders van het project. Gert-Jan Witteveen zelf is inmiddels ook 12 jaar begeleider in het project.

Ze krijgen van hun school een aantal uren voor het begeleiden van de leerlingen die meedoen aan het project, maar daar buiten gaan er ook vele uren vrije tijd in zitten. Het is het allemaal waard vinden ze.

‘Wij kunnen met dit project jongeren iets extra’s bieden. Een kans om je te ontwikkelen, om sterker te worden, om jezelf beter te leren kennen. En niet vanuit een competitief idee, maar gericht op persoonlijke ontwikkeling. Wij gebruiken wel eens de uitspraak van Nelson Mandela: You never lose. You win or you learn. Vrij vertaald: het lukt je of je hebt wat geleerd. Want juist van je fouten leer je. Jongeren die meedoen gaan een traject in dat minimaal 6 maanden maar meestal wel wat langer duurt. Ze stellen op vier verschillende vlakken doelen voor zichzelf, die we met ze bespreken. Soms moeten we ze een beetje pushen omdat ze het zichzelf wat te makkelijk maken en soms moeten we ze juist wat afremmen. Je raakt in gesprek met ze over wat ze graag willen, waar ze van dromen, samen ga je bekijken hoe ze daar kunnen komen, dat is echt heel leuk om te doen. Zo moeten ze bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen. Dat zal voor de een het trainen van een pupillenteam zijn bij de voetbalclub, een ander wil met ouderen op stap gaan. Ze moeten zelf uitzoeken waar en hoe ze dit kunnen invullen, ook dat is best een flinke stap die niet voor iedere leerling even makkelijk is. Ook op sportief vlak stellen ze doelen. Het is geweldig om iemand die nooit sport in beweging te zien komen, daar hebben ze hun hele leven wat aan. En een leerling die al heel sportief is wil misschien wel een halve marathon gaan lopen en daarvoor gaan trainen. Het meeste zit daar natuurlijk tussen in, maar vooral dat persoonlijke is bijzonder aan dit project. Daarnaast kiezen ze een individueel talent dat ze verder willen ontwikkelen. Stel: je wil gitaar leren spelen. Maar je hebt nog geen gitaar, dus zul je moeten bedenken hoe je daar aan kunt komen. Kun je die lenen, of ga je ervoor sparen? En waar ga je les nemen of ken je iemand die je wil helpen? Het moet allemaal door de leerling zelf uitgezocht en geregeld worden, daardoor alleen al maken ze enorme stappen. Wij zeggen dan ook: alle mensen hebben wensen, maar deze mensen hebben doelen. En dat geeft je bagage mee voor je hele leven. ‘

Gedurende het project zijn er voortgangsgesprekken. ‘De factor vertrouwen is heel belangrijk, wij gaan niet controleren. In de loop van de jaren hebben we er wel een gevoel voor gekregen wanneer het niet helemaal goed zit en dan bespreken we dat. We zitten tijdens die voortgangsgesprekken met de hele groep deelnemers bij elkaar, het aantal varieert per jaar. Dit jaar hebben we 22, 23 starters. Ze leren ook elkaar vragen te stellen en ervaringen uit te wisselen.. Het is geen competitie, je bent alleen ‘ in gevecht’ met jezelf. En mocht het nodig zijn dan zijn wij er om te helpen. Onze rol is vooral die van begeleider en inspirator, dat hoop je dan toch!’

‘Het project wordt afgesloten met een expeditie, het vierde onderdeel. Ze moeten dan in twee dagen tijd minimaal 24 kilometer lopen in een natuurgebied. Ze regelen alles zelf, wij hebben wel een format voor ze klaar liggen maar ze vullen het zelf in. Wie doet waar de boodschappen, hoe navigeren we, wie zitten er bij elkaar in een groepje enzovoort. Ze moeten het samen redden. De bronzen deelnemers gaan naar de Loonse en Drunense Duinen. Dit jaar zijn we ook met een zilveren expeditie mee geweest, naar Engeland. Dat was heel speciaal. En wie voor goud gaat moet echt iets bijzonders doen. Die verblijft in een onbekende omgeving, leert nieuwe mensen kennen en doet mee aan een meerdaags groepsproject. Dat gebeurt meestal na de middelbare school tijd. En dan, als de doelen zijn bereikt, is er de Award-uitreiking. Dat is echt geweldig, de sfeer daar is fantastisch. Daar doe je het voor, dan zie je de doorzetters, de trots in de ogen bij het ontvangen van de Award is geweldig om te zien!’

Meer weten? kijk op www.award.nl