Het verhaal van Wim Mol is geschreven door Anita van der Helm. Het begint met een fragment van Wim als 12-jarige, toen hij door de Duitsers met de dood werd bedreigd. Nog jaren later hoorde Wim het geluid van rijdende tanks uit die beklemmende periode uit zijn leven.
Precies omdat dit alles hem een leven lang bezighield, wilde hij oorlog voorkomen. Door gesprekken, door mensen te laten nadenken. Vanuit dát idee heeft Wim bijna 35 jaar lang een privémuseum gerund, in het souterrain van hun eigen huis aan de Ginnekenweg. Hij ontving wildvreemde mensen in alle vertrouwen. Dat was in de tijd waarin hij opgroeide geen vanzelfsprekendheid. Zowel dat vertrouwen schenken als het museum oprichten en beheren maken van Wim een bijzonder mens en een mooi voorbeeld.
Het museum werd vorig jaar november al gesloten doordat Wim een zeer zwaar herseninfarct kreeg. Samen met zijn vrouw Ricky verhuisde hij naar het verzorgingstehuis van het Elisabeth. Er lagen nog plannen genoeg, onder andere om mee te werken aan een programma over de jaren ’40 en voor tv-opnames van Elisabeth TV.
De weduwe van Wim Mol neemt in een besloten bijeenkomst een exemplaar van Goed Volk in ontvangst. Indien mogelijk is ze ook bij de presentatie op 22 september aanwezig.
Moge hij rusten in vrede.
