Foto en tekst: Joyce van Zijl (Bredase Bode/BredaVandaag).
Susanne van Loo weet uit eigen ervaring wat armoede is. Nadat zij en haar man met hun bedrijf vanwege de economische crisis moesten stoppen waren er grote geldzorgen.
Op een vacaturebeurs komt ze in aanraking met dak- en thuislozenzorg en Susanne besluit zich met behoud van uitkering voor hen in te zetten.
‘In het Annahuis kwam ik er achter dat er veel meer dak-en thuislozen zijn in Breda dan ik dacht, heel veel mensen zijn ook niet geregistreerd. Dat raakte me, ik wilde wat doen. Want ook deze mensen verdienen een knuffel of een arm om zich heen.
Zo ontmoette ik Arie Vooijs, oftewel de Grijze Dakduif. Hij was zo inspirerend, ondanks zijn eigen belabberde situatie hielp hij anderen, stond altijd voor ze klaar. Hij maakte prachtige gedichten en werd een echte vaderfiguur voor me.
Samen hebben we de stichting Meer met Minder opgericht. Met hulp van anderen heb ik een eigen woonplek voor hem kunnen regelen. Daarna is ook het contact met zijn dochter, dat twintig jaar lang verbroken was, hersteld. In 2017 is hij overleden, ik mis hem nog steeds heel erg.’
Informatie en begrip
Susanne zag dat er een groot gebrek aan goede informatie was, zowel bij ‘gewone’ burgers over dak- en thuislozen als binnen die groep over allerlei instanties en personen die hen willen helpen. ‘Dus maakte ik een magazine met verhalen van dak- en thuislozen en informatie over allerlei zaken rondom armoede. Een blad dat een brug wil slaan tussen welvarende mensen en armen, die er nog steeds zijn. Het eerste nummer verscheen in 2014, op Wereldarmoededag, onder de naam Armoede in Breda. Als je je in de achtergronden van dak- en thuislozen en andere mensen in armoede gaat verdiepen zie je dat niemand daarvoor kiest, niks eigen schuld dikke bult, vaak gewoon (te) veel pech. Door verhalen te verzamelen hopen wij meer begrip te creëren. Het magazine veranderde van naam en kreeg net als de stichting de naam Meer met Minder en verschijnt nu digitaal.’
Susanne en haar man Arnold zijn allebei nauw betrokken bij de stichting. Zij voelden na het stoppen met hun eigen bedrijf dat zij klaar waren voor iets anders, dit is wat ze echt willen doen: anderen weer op weg helpen. En Arnold helpt Susanne ook om haar grenzen te bewaken, want zij kan zich echt in iets vastbijten. Zo blijft hun huis nu gewoon thuis, voor henzelf, voor hun kinderen en kleinkinderen, een rustpunt in een druk leven.
Meer met Minder doet ook andere projecten, een overzicht is te vinden op hun website www.stichtingmeermetminder.nl. Daar kun je je ook aanmelden als vrijwilliger!