Francien van den Oort runt kringloopwinkel voor de smalle beurs

Wie: Francien van den Oort (64)
Beroep: Telefoniste/Receptionist (voorheen)
Vrijwilligerswerk: Geeft leiding aan kringloopwinkel voor mensen met smalle beurs
Sinds: 2006
Uren per week: ca. 30

Wat houdt je vrijwilligersbaan precies in?

“In onze winkel verkopen we nieuwe en tweedehands artikelen aan mensen met een laag inkomen. Meestal gaat dat om bijstandsniveau, maar er zijn ook mensen die in de schuldhulpverlening zitten. Ik geef leiding aan de winkel, waar zo’n tien vrijwilligers werken, die vaak binnenkomen via MOOIWERK. En er werken hier mensen via re-integratiebureaus.

Ik heb de winkel opgezet en zorg ervoor dat er spullen binnenkomen. Onze artikelen komen van particulieren en van donaties van grote winkelketens. Die vinden ons via mond-tot- mondreclame en soms via internet. Ze zeggen dat ze bij ons komen omdat ze gecharmeerd zijn over hoe wij werken en voor wie. Bij huisontruimingen waarbij de boedel naar ons komt, werk ik veel samen met OnsLabel.

We hebben altijd goede spullen; alles is schoon en functioneert. We onderscheiden ons zo ook echt van andere kringloopwinkels in kwaliteit. Wat het meest wordt gekocht zijn noodzakelijke huishoudelijke goederen zoals pannen, textiel en kleding. Over het algemeen kost hier alles de helft van de gewone prijs, en verder maken we de prijzen met wat gezond verstand en op ervaring. Luxeartikelen prijs ik extra laag omdat ik weet dat mensen daar niet veel geld aan kunnen uitgeven. Zelf heb ik ook een bijstandsuitkering, en weet ik dat uit eigen ervaring.

Subsidie krijgen we niet. Die hebben we alleen jaren geleden voor twee jaar gehad. Het is soms best ploeteren om de vaste lasten voor huur en energie op te hoesten.

Ik zoek en onderhoud de contacten met onze ‘leveranciers’.  Samen met het team zorgen we ervoor dat alles wordt uitgezocht, eventueel schoongemaakt, geprijsd en geëtaleerd. En natuurlijk moet de kassa bezet zijn en is er hulp in de winkel tijdens openingsuren. Verder doe ik de boekhouding, samen met een vrijwilliger.”

Hoe ben je erin gerold?

“In 1996 ben ik bekeerd. Ik was daarvoor overtuigd atheïst. Het ging niet goed met me. Ik was ongelukkig, vol onrust en ik wist niet hoe ik verder moest. Een vriendin van een christelijke kerk stelde voor om God om hulp te vragen. Ik antwoordde dat God niet bestond. Zij nodigde me toen uit voor een bidavond bij haar thuis om daar te vragen of God bestond. Eerst vond ik het daar helemaal niks. Ik stond op het punt om weg te gaan toen mijn vriendin me vroeg of ik eigenlijk mijn vraag al had gesteld. Toen ik dat deed, gebeurde er iets heel heftigs. Ik had een directe ontmoeting met God. Het was alsof alle negativiteit werd uitgedreven. Als kind had ik wel geloof en liefde voor God gevoeld, maar dit was rechtstreeks, veel groter en heel concreet. Er kwam enorme rust over mij heen.

Mijn geloof en godsvertrouwen zijn in de loop van de jaren steeds sterker geworden.

Daarna had ik in een visioen dat ik mensen zou gaan helpen die het moeilijk hebben. God verzekerde mij dat hij in alles zou voorzien wat nodig was. Zo wist ik dat mij op het juiste moment duidelijk zou worden hoe ik me kon inzetten.

Een kennis van me was slachtoffer van huiselijk geweld geweest en was bezig om haar nieuwe huis in te richten. Ze vroeg mij of ik nog iemand wist die een bankstel over had. Vrienden van mij hadden een paar dagen later opeens een bankstel over, dat natuurlijk direct naar die vrouw toe ging. Toen ik bij haar was, zag ik dat ze nog veel meer nodig had.

Ik schreef naar aanleiding van die situatie een stukje over stille armoede in een lokaal blad. Als reactie kreeg ik genoeg spullen voor haar hele huis. En mensen bleven daarna bellen en spullen aanbieden. Ik begon met een partytent naast het huis voor opslag, maar dat was al snel niet genoeg. Op allerlei plekken sloeg ik spullen op. Ik hielp vluchtelinggezinnen uit Irak en begon een weggeefwinkel, WW. Uiteindelijk, na allerlei omzwervingen, vond ik het pand waar we nu nog in zitten.  We zitten hier prima.  Al die tijd heeft God voorzien wat nodig was, tot op de dag van vandaag. Met de kerk als instituut heb ik niet zoveel.”

Welke eigenschappen heb je ervoor nodig?

 “Geloof is mijn drijfveer. Voor dit werk heb je vooral doorzettingsvermogen nodig en je moet empathisch en sociaal zijn. En assertief; ik heb nee moeten leren zeggen. Er komt wel eens iemand met een zak kleren en die wijst er dan op dat een broek van Armani is. Maar als er een gat in zit, of een grote vlek, zeg ik toch echt nee. Dan vinden ze me maar ondankbaar. In de winkel proberen mensen wel eens af te dingen, ook al zijn de prijzen laag en zijn de huisregels over de vaste prijzen hartstikke helder. Ik maak dan heel duidelijk dat we hier niet aan afdingen doen”

 Wat kost het je?

 “Het kost natuurlijk veel tijd. En energie, die ik niet altijd in overvloed heb. Ik heb fybromyalgie en heb soms slechte dagen. Het is dan moeilijker om er honderd procent voor te gaan.”

Een tijdje geleden merkte Francien dat ze steeds vergeetachtiger werd. Bij onderzoek bleek ze een goedaardige tumor in haar hoofd te hebben. Ze is behandeld met bestraling, en als het goed is, worden de klachten niet erger. Het echte effect is pas na een jaar duidelijk. De vergeetachtigheid en het mindere concentratievermogen gaan niet meer weg. Iets waar ze liever niet over praat; ze wil niet ‘zielig’ doen.

“Ik moet nu gewoon meer dingen opschrijven om ze te onthouden.

Onderweg heb ik ook wel tegenslagen gehad. De moeizame relatie, die ik jaren had, heeft me veel verdriet bezorgd en brak mijn zelfvertrouwen af. Gelukkig heb ik dat inmiddels weer herwonnen en sta ik positief in het leven.

De winkel geeft me, ondanks mijn geloof, ook wel eens zorgen. Tijdens de coronatijd hadden we bijna geen omzet en wist ik niet hoe ik de vaste lasten kon opbrengen. Als door een wonder kwam er iemand op mijn pad die me zomaar uit de brand hielp.”

Wat brengt het je? Wat is je leukste ervaring?

 “De winkel bezorgt me plezier in mijn leven en geeft me veel voldoening. De warmte van de mensen die je helpt, is geweldig. Er zijn mensen die hier al jaren klant zijn en familie zijn geworden. Een vrouw die zwanger was toen ze voor het eerst in de winkel kwam, komt hier nu met haar drie kinderen. Daaruit blijkt ook wel dat de winkel nog steeds hard nodig is, helaas.

Ik heb hier al drie huwelijksaanzoeken mogen ontvangen, van mannen uit verschillende continenten. Die heb ik liefdevol maar duidelijk afgewezen.”

Welk advies heb je voor anderen?

“Wees lief voor elkaar en zorg goed voor elkaar. En heb vertrouwen.”